Ik zeg wel eens: mensen huren mij in omdat ik op elk moment van de dag iets creatiefs kan bedenken. Geef mij een onderwerp, en binnen een seconde visualiseer ik het. Daar hoef ik geen moeite voor te doen. Soms betrap ik mezelf erop dat ik aan het dagdromen ben, met een soort beamer op mijn netvlies. Ik zie dan letterlijk een visueel beeld van een situatie voor me.
Dit vermogen is een enorme kracht, terwijl iemand praat, werkt mijn brein al aan een visuele vertaling. Soms is dat vervelend, want het staat dus nooit uit. Het is voor mij als maker belangrijk om de balans tussen ‘aan’ en ‘uit’ te vinden.
Sport en Variatie
Hoe blijf ik geïnspireerd? Sport speelt een grote rol in mijn leven als fotograaf. Als ik niet sport, kan ik niet werken. Dagelijks heb ik veel energie, en na uren achter de computer verlang ik naar beweging. Krachtsport en activiteiten zoals schaatsen en wielrennen houden me fit en scherp. En het zorgt ervoor dat ik mijn creatieve gedachten even ‘uit’ kan zetten. Sommige mensen denken dat ik door te sporten creatiever wordt, of daar mijn ideeën opdoe, maar zo ervaar ik dat niet. Ook zoek ik variatie in de kleine dingen: een ander ontbijt, een andere route naar mijn opdrachtgever, of ik bezoek een onbekende supermarkt. Dit houdt mij creatief.
Input
De mensen om mij heen zijn mijn creatieve voedingsbron. Bij een probleemstelling weet ik snel een visuele draai te geven. Zelfs de kleinste opmerkingen kunnen inspireren. Jouw input is essentieel; ik moedig iedereen aan: “Gooi maar over de balk, ik maak er iets moois van!” Vanuit ga ik trechteren.
Persoonlijk en efficiënt
Mijn aanpak is persoonlijk en direct. Ik vermijd lange online-meetings (alleen als dit echt nodig is) en geef de voorkeur aan een goed gesprek met een kop koffie. Zoals die keer met Lars van Tuin, waarin er veel gesproken wordt. Die gesprekken helpen mij, om mijn foto’s te vormen. In die momenten kan ik mijn authentieke zelf zijn, wat zich vertaalt in mijn fotografie. Ik reageer op mijn gevoel.
Licht: mijn obsessie
Licht is mijn obsessie. Het eerste wat ik vaak zeg tijdens het fotograferen is: “Sorry jongens, eerst even het licht.” Lichtmeten is heel belangrijk. Je weet dan waar je mee bezig bent. Nieuwe camera’s boeien mij niet; mijn huidige ken ik blindelings. Liever schaf ik een goede lichtvormer aan of soms maak ik deze ook zelf. Het licht vormt de foto en het eindeloos experimenteren hiermee blijft mij interesseren.
